Havada yoğun barut kokusu,
Matem tutuyor bulutlar sanki,
Çocuklardan öğrendim doğrusu,
Şehadet şarkısını inanki.

Kemikleri yapışmış sayılır,
Annenin kucağında bayılır,
Zalimsin İsrail zalimsin,
Cihadı Ekber çağlara yayılır.

Hiçbirinde ne korku ne hüzün,
Önemi yok artık ne yazın ne güzün,
Cennetteydi inan ve gülümsüyordu,
Çok çalışın ümmetçe, leylü gündüzün.

Çaresizlik çelik halattı oyy,
Bizi kaç mevsimdi ağlattı oyy,
Destansı Gazzem anlattı oyy,
Anlayanı çok az imiş, siyah güllerin.

Düsseldorf
30/4/2025
Muhammed ÖZCAN

Yoruldum
Yokuştu hayat.
Yoğruldum
Gölgem kayboldu
Ben kaydoldum.

Zor geldi
Bazı anlar.
Hatrımda Rasül
Tıpkı Hirada
Yalnız, yapayalnız
Kendime geldim
Elimdeydi gül.

Sınandım
Çünkü ben sınavdım.
Aradığım
Uzaklarda değil.
Yürek otağında
Ethemin ağında
Addasın bağında
Benim baharım.

Gördüm
Seni gördüm.
Örümcek olup ağ ördüm.
Visaldi en büyük korkum
Hamdolsun şimdi yokum.

15/01/2025/KAYSERİ
Muhammed ÖZCAN

Addas: Efendimiz’e (sav) taifte üzüm ikram eden köle zat.

Dün bir garip gördüm bilmem hangi köşede,
Evindeymiş gibi çöküvermişti taşların üzerine,
Elinde ise bir parça kuru ekmek,
Yutkunmaya çalışıyordu kopardığı parçaları tek tek,

Kim bilir nereden almıştı onu hangi çöplükten,
Ya da kapı eşiğindeki bir tenekeden,
Kemirirken ekmeği bir yandan da etrafa bakınıyordu,
Çocuk gibi oyuncağının elinden alınmasından korkuyordu,

Sonra kalkıp yürüdü titrek adımlarla,
Merak işte takılıverdim peşine akşam karanlığında,
Bir eve girdi ki viraneden de beter,
Delik deşik olmuş tavan yıkılmış duvarlar yer yer,

Eski bir döşek vardı içeride bir de yırtık nevresim,
Çıkardı döşeğin altında eski mi eski bir resim,
Uzun uzun baktı, kim bilir belki karısına, belki de anasına,
Kim bilir belki de yıllar önceki o mesut hayatına.

29.07.2024 / İstanbul
Vahdettin TAMAY

Hak mı insanı taşır yoksa insan mı Hakkı,
Bilmem ama olmalı hamil-i Hakkın farkı,
Döndüren, hamil-i Hak olan insan bu çarkı,
Hamili insan,  çarkı alem, murad ise bu.

İnsanları mutlu ediyor zelle-i dünya,
Görmüyorlar mı edeni, şans diyorlar güya,
Korkuyorum edecekler emaneti ziya,
Ziya-ı insan, ziya-ı Hakk, nisyan ise bu.

İnsan, koşturuyor tayin ettiği hedefe,
Nedir bu koşuşturma, değmez keyfe kedere,
Hedeflerdir, tehir eden, sonraki sefere,
Hedef-i nâs, hedef-i Hakk, isabet ise bu.

Yalnızım, hani yalnızca Hakk olurdu yalnız,
Öyle yalnızlık ki yâr elinde canda yalnız,
Kainat cam fanus, içinde kamiller yalnız,
Yalnız insan, yalnız rahman, ol vahdet ise bu.

                                    Hâce-i Hâcegân
                                    Vakıf Genel Başkanı

Terkedelim mi hasedi, kini,
Selam olsun size selam.
Dünya yurdunun, sakinleri,
Selam olsun size selam.

Nakşi otağının o gülleri,
Nasıl da şakır bülbülleri,
Miskü anberdir sünbülleri,
Selam olsun size selam.

Hayat mümine bazen çile,
Derdi olanın figanı gelir dile,
Cennete seninle, girsek el ele
Selam olsun size selam.

Ahmedoğlu çoğalt sen niyazı,
Geçti ömrün çoğu, kaldı azı,
Yalvar seherde, iste bazı bazı
Selam olsun, size selam.

Muhammed ÖZCAN / Tomarza, 11.07. 2023

Tan eyleme[1] hal-i kurb-i cevherin[2],
Lazım âdeme ateş-i firkatin[3],
Gelip de bi gör hasret-i gurbetin,
Turab oldunsa ne fark eder.

Yâr mı ağyar mı lütfun bilemedim,
Senin olmadığın yer göremedim,
Ruhum, kalbim ve ol dahi bedenim,
Onun oldunsa ne fark eder.

Gâh gayrıda Hakkı arar durursun,
Gâh yârin kolunda ağyar olursun,
Bildim oldum deme döner durursun,
Murad oldunsa ne fark eder.

Hâce, üzül ki görünsün nur ayın[4],
Olsan da ismetin[5], maye [6] günahın,
Saklı, denizinde inci mercanın,
İsim başkaysa ne fark eder.

                              Hâce-i Hâcegân [7]
                              Vakıf Genel Başkanı

[1] Ayıplama.
[2] Cevher olan yakınlık, “maiyet sırrı” diye tarif edilen vuslat yakınlığı.
[3] Ayrılık.
[4] Ay’ın nuru; Efendimizin (sav) nuru, şahsı manevisi
[5] Günahsız bir Peygamberin (sav) ümmeti.
[6] Gerekli olan, maya, (ser-maye: ana para)
[7] Hâcegân Yolunun Hocası.

Tesbih misaliyim, dizili
Günah yüküyüm, büzülü
Olabilseydim Ravza bülbülü
Bir ömür şakımak isterdim..

Ümidim var da, hatam fazla
Nasıl yetişirim sana bu hızla
Uhutta ki Musabl’a Hamza
Bir ömür şehadet isterdim..

Seccadedeyim boynu bükük
Hüzünlüyüm ağırmış bu yük
Birsesle uyandım Allah büyük
Bir ömür Bilal olmak isterdim.

Rasülü arzularım ah amansız
Gönlüm düşer hep zamansız
Sözüm söz, riyasız yalansız
Bir ömür sevmek isterdim

Muhammed ÖZCAN

Gönüldedir kenzi irfan,
Gönüldedir lütfü ihsan,
Gönüldedir sırrı Yezdan,
Gel gönüle gir gönüle.

Gönüldedir bahri umman,
O ummanda dürri mercan,
Gönüldedir sırrı sübhan,
Gel gönüle gir gönüle.

Gönüldedir aşk muhabbet,
Gönüldedir küfür nikmet,
Gönüldedir merkeziyyet,
Gel gönüle gir gönüle,

Hikmet ehli böyle demiş,
Ehli gönül tasdik kılmış,
Hâce gönlü böyle bilmiş,
Gel gönüle gir gönüle.

Hasretinin verdiği yangına alıştım.
Yalan dünya, her heves yarım her arzu hayal.
Sana kavuşmak mı belki mahşerde.
Hani buyurmuş ya kitaplar,
Kimi Hasret vuslattan iyidir diye.

Bana hasret kefeni biçilmiş.
Öl ve bu kefeni giy denilmiş.
Bu fakire söz hakkı verilmemiş,
Ne diyeyim.
Kahrında hoş lütfunda…

Dün bir bahar yaşadım.
Su serpildi yaralı yüreğime.
Susuz çorak bedenime,
Sen suyundan bir damla içirdiler.

Tarif edemem yaşadığım baharı.
Bahar ki hem de ne bahar.
Saatlerce hakkı seyrettim yüzünde.
Halden hale girdim.
Dolaştım arşı kürs’ü varlık âlemini.
Gördüm o sevgililer sevgilisini,
Senden başkası değildi.

Delilik dediler bu halime,
Ama olsun.
Dün lütfunu gördüm.
Kahrında hoş lütfunda…

O kara kara gözünde
Merhametli özünde
Gel, artık gel sözünde
Uymalıyım.. Neden?

Elest alemi ahdında
Belki Belkıs tahtında
Amine’nin bahtında
Duymalıyım.. Neden?

Dağların o Hirasında
Tur’un Beyza çırasında
Sevrin nazlı sırasında
Durmalıyım.. Neden?

Hicazın havzasında
Rasülün Ravzasında
Bakara ve Nas’ında
Okumalıyım.. Neden?

Deli gönlüm der bazı
Ahmedoğlu’nun niyazı
Sükut durdurur avazı
Yoklamalıyım.. Neden?

Muhammed ÖZCAN, Tomarza 14.4.2023