“Allâh ü Teâlâ bir şe­yi murâd ettiğinde sebeplerini hazırlar” hadîs-i şerîfi medlûl-ü münîfince, biz kendisi için olduğumuzda, O da bizim için olur ve kendisine âid olan şey için de, haddü- hayâle gelmeyen esbâb-ı hayriyyeyi (hayırlı sebebleri) tehiyye bu­yurur (hazır eder). Vallâhü muvaffak vel-mu’în.

Bu babda âciz gibi bir bîçârenin himmetine müracaat buyuruyorsunuz ki, bu iki taraflı olmak ister. Biz o meyda­nın ricâli değiliz. Ve bu âcizin elinden gelir bir şey değildir. Ancak bu babda iki istinâd edeceğim (dayanacağım) hâl vardır ki, inşâallah ü Teâlâ bunlarla muvaffakiyet elverir ümidindeyim. İki halden birisi; bu fakîr bâb-ı evliyânın (ev­liyâ kapısının) bir bende-i hakiriyim. Husûsen tarîka-i nakşibendiyyenin bendegânından biriyim. Onların himemât, füyûzât ve berekâtiyle bu asıl husûle gelir. Halden İkincisi de, zât-ı fadîlânenizin (fazîletli zâtınızın) hâlisâne niyyeti bu matlubların hayr âra-i husûl olmasına karîben sebeb-i ye­gâne (yakın olarak tek bir sebeb) olur da, bi-Avnullâhi Teâ­lâ (Allâh ü Teâlâ’nın yardımıyla) o murâda zafer buluruz.

Bâkî, herhalde Hakk ve erenler hazerâtı mu’în ve na­şiriniz olsun, azizim.

Ves selâmü aleyküm evvelen ve âhıran.

Hâk-i der-i Hâce Sâminî
İmam
Osman Bedrüddîn bin Selmân
13 Cemâzil-âhır 1336 / 26 Mart 1918