Azîzim!

Tarikatta istikâmet edenlere, hazreti Allâh, mâ-i vedâd (sevgi suyu) içirip, muhabbet şerâbıyla kandırıp huzûr ve ünsünü bahş ve ihsan eder. Nitekim Kelâm-ı Mecîd’inde: “Şayet doğru yola gitselerdi, bu husûsta kendilerini denememiz için onlara bol su verirdik” (Cîn, 72/16) buyurmuş ve mâ-i muhabbetle kendine teveccüh edip inâbe eyleye­rek ehl-i tarîk olan sâlikleri ibkâ (bâkî) buyuracağını ve mahbûb-u Hakk olacaklarını duyurmuştur. Zât-ı bahta mü­teveccih olmayıp zikr-i hakîkî olan devlet-i huzûru bulama­yan ve gâfil kalanları dahî şiddetli azâb ile muazzeb ve nâr-ı firkatle muharrak (yakılmış) eyleyeceğini: “Kim Rabbinin zikrinden yüz çevirirse, Rabbin onu git gide artan çetin bir azaba uğratır” (Cin, 72/17) âyet-i kerîmesiyle ibâdına ha­ber vermiştir.